De blik op de weg wordt eindeloos
vernieuwd door de wissers, hemelwater loopt
in de parafaanbak, belijning conflicteert met ovonde.
Gedisciplineerd trekt men de strepen
door het landschap over, zich doofstom vervelend
met honderdtwintig kilometer per uur.
De autopiloot heeft kopzorgen over de zwarte
gaten in het wegdek en het getokke-tok van de homo-
kineten bij het optrekken.
Swipend snijdt een bumperduwer langs, onwetend
straks in dezelfde file te scheren, of te flirten
met de prius prima, zo ver dichtbij.
Een kruis met dode bloemen staat hier in de berm,
magere hein had haast, jammer voor thuis,
de kantonnier raapt roadpizza's.
© Bernard Lichtaard, 2018