U bent hier

Ik zag een Datsun staan

Ik zag een Datsun staan in de Sylvain
Dupuislaan, voorbij het park waar Astrid

wacht. Hij staat daar maar, die Datsun
daar, leeg en wit tussen regens

waar Astrid zit. Op haar lippen liggen noten
voor tokkelvingers en mondmuziek.

Van haar hiel schuift een schoen en de bus
stopt. Terminus, naar een andere kant

want Astrid lacht. Zelfs geen tranen.
Haar ogen zien de binnenzon

© Christophe Vansteeland, 2018