en al je lieve woordjes
ze smelten op mijn tong
op blote voetjes door het park
blote voetjes in de sneeuw
naakte teentjes in de kou
teentjes met een kus
jij schudde het hoofd
en ik bleef vrolijk dartelen
kus me,
nu je integer bent
je hebt sombere pupillen
en je schouders dalen in
hoe ik de behoefte heb,
liefje
aan een woordje wijsheid
aan een woordje onfeilbaarheid
wat weet een vrouw nu van de liefde?
nu ga ik ten onder,
liefje
nu ga ik kapot
ondanks passie en verdappering
ondanks schone schreden
ik mis je zachte tonen
en stille overdenkingen
het bladgoud op je tong
op een wolkje hete lucht,
daar wil ik je ontmoeten
© Gustafv Wolff, 2018