Je verrekijker zit onder de vlekken
En dan noem je mensen als mij de gekken?
Jouw woordje heb je altijd klaar
Je maakt mij, met jouw eigen papier, met jouw eigen schaar
Mijn woorden komen uit jouw mond, niet de mijne
Ik voel iemands handen bij mijn hart, maar niet de zijne
Spreek ik soms een andere taal?
Ik ben toch niet de enige in deze zaal?
Oh ja, praat maar weer over mij heen
Hoor me dan, ik gil door merg en been
Jij hebt de bijl in jouw handen
Ik knijp in de mijne en bijt op mijn tanden
Mijn ranke hals ligt ontbloot aan de wind
Dankzij jou was ik nooit echt een kind
Ik heb zelf een knutseldoos, maar waar…
Had ik ooit ook nog een eigen schaar?
Haaien eten graag mensenvlees
Ik ben slimmer dan jou, want ik lees
Ik hoorde dat zij uit woede was weggelopen
Op goede misinformatie kan ik alleen maar hopen
Zij vrijt met meiden dus zij is vies
Ik zorg dat ik zelf een beter pad kies
Ik ben, wil ik zeggen, ik ben een Russische pop
En ja, ik kan het aan, gooi er een uitspraak bovenop
Had je al gehoord dat ik gestopt ben met school?
Vind me maar dom, noem me een mongool
Ik heb mijn schaar niet meer terug kunnen vinden
Nu zal ik me alleen nog maar in jouw gedachten bevinden
Ik ben naakt en jij mag me hebben
Wie ik echt ben is al weg aan het ebben
Soms, weet ik ineens waar mijn schaar is
Dan vergeet ik het, tot mijn ergernis
Ik ben op zoek, kom steeds dichterbij,
Het is diep, diep verborgen, binnen in mij
Ooit, op een dag, dan vind ik haar terug
Dan knip ik jou aan stukken en gooi ik je achter mijn rug