Zij ving zijn blik, met argusogen
keek zij hem aan, terwijl ze zei:
‘Ben jij een man van veel vermogen
of steel je slechts een blik van mij?’
Zijn ogen dwaalden naar omlaag
en rustten op haar weelderige billen.
Hij zei: ‘Nu heb ik ook een vraag,
zou jij met mij een uurtje willen chillen?’
Zij wierp hem steelse blikken toe
en wees hem op zijn lubberende buikje
‘Wat dacht je zelf? Ik ben je nu al moe
en leen me niet voor vangen in jouw fuikje.’
Hij blikte nog een laatste keer
en droop toen af, de staart tussen de benen.
Zij lachte vrolijk, liep toen verder als een speer
en riep hem na: ‘Jij zou eens moeten trainen.’
© Nel Goudriaan, 2020