U bent hier

Huppelen met Hume

Hoe vaak heb ik deze weg al afgelegd
en kon wuivend graan mij niet bekoren,
hoe dikwijls heeft het vee mij goedendag gezegd,
maar kon ik de roep om samenklank niet horen.

We spreken in een ander dialect:
het trage land en mijn rappe verstand,
stilte gaat in tussenruimten verloren.

Toch is in mij een zomerzon geboren,
toen mijn hart de hoeder werd,
mijn rede knecht.

© Judith Omtzigt, 2019