Oh jij donker vooronder jij
Schip verlicht op golven van wee
En ach jij arme dekzwabber...
Jij zonk.
En nam mij mee naar onder.
Dondert het ook onder water onder zee
onder onze onderzeeër onder de indruk
die wij van ons, en onze golven, en ook daaronder nog?
Doet het pijn?
Om zo te zinken?
We verdrinken we verdrinken en jij
houdt mij niet vast maar lost
op in woorden en gebroken beloftes
Op de bodem is het stil
En als ik gil kun je me niet horen
Je oren zitten vol donker
© Linde Marie , 2020