Licht verstrooid loop je rond
Een soort polderblindheid
wanneer je in een bewolkte woonwijk (het regent bijna)
bijna niets kunt zien
waardoor alles een cul-de-sac
Knijpend tegen zes uur ’s ochtends
toveren vurige oogleden een zonnebril tevoorschijn
De fijnste, die met polaroid voor eclipsen – bij strooilicht onmisbaar
in jouw optiek
En toch, het valt nog steeds niet te plaatsen, de lichtheid
(laat staan te verplaatsen)
zwaarder dan een carnavalsmorgen
waardoor alles
De wolken zijn ijl of zoiets, niet in staat zich te ontladen
dus werd het maar altijd donker
dan
de klok ieder uur een uur terug
geen vuurwerk of donder
slechts een flitsje rond je plu
waard
Je ziet de krassen in het glas en beseft:
ik moet een nieuwe hebben – zo’n verrekijkersversie
voor piloten. Dat is het.
Een pilotenbril met verborgen leesgedeelte
Een nachtkijker in mijn optiek
onzichtbaar voor de rest