van alles wat je me had kunnen vragen
op de ronde stenen van Tenerife met een vierkant
schepje en een drietandsvorkje in de hand
tien jaar geleden, is dat dan het belangrijkste?
ja eigenlijk wel
zegt ze en ze wrijft wat water van mijn wang
dat in haar vinger oplost als het fijnste
zoutkorreltje in een volle pan waarvan je
weet dat het niet gegeten gaat worden
omdat kinderen nou eenmaal
te laat met levensgezonde vragen komen
zoals wat is tijd, het is
de vloeibare vorm van een knipperslag
waarbij de traanfilm in twee deciseconden
twintig jaar terug kan
om te horen hoe weinig het wist
als je dat herhaaldelijk herhaalt, kom je uiteindelijk
uit bij een profeet die dertig jaar te laat geboren werd
(maar als je vroeg bent zit alles mee)
het is de vloeibare vorm van een knipperslag
waarbij de rijkdom zo relatief is als ranja
als je terug drinkt bij de ander proef je pas
hoe blij je werd van het eerste glas