U bent hier

Zwijgstrijk

Luister zegt ze
terwijl het ijzer warmt trek je
naden en zomen strak
begin met kragen en manchetten
doe als laatste voor- en achterkanten

Ik trek zij walst over valse vouwen
spuugt op ingesleten leed strijkt ellende
glad en vergeet, maakt nette stapels
van lakens levensvragen en overhemden
Het gaat vanzelf zegt ze

en strijkt haar hemel met hete halen binnen
handbereik. Ik sjor en trek. Jezus redt
zegt ze. Ik eeuwige weifelstrijker vraag
was Jezus gelukkig? Onverbiddelijk
effent ze mijn dwarsdromen

Doe niet zo moeilijk zegt ze en
stoomt haar zekerheid strak tot op
de laatste naad. Ik laat. Natuurlijk
was hij gelukkig zegt ze
hij wist dat hij gered werd

© Cora van B, 2019