Sommige dagen zijn lastig te waarderen.
Dus zocht ik naar waarde
door te gaan wandelen in de regen.
Zonder paraplu
en zonder jas met capuchon.
Er waren weinig tot geen andere keuzes te maken.
Toch is het niet fijn om ongewenst nat te worden
ook al zocht ik het zelf op.
Het gebeurde. De wind waaide
regen tegen mijn bovenbenen.
Mijn voetstappen spetterden
modderige, tweedehands druppels
tot voorbij mijn enkels.
Daaraan merkte ik dat dit geen douche was.
Binnen ruik ik naar natte hond.
Buiten hoopte ik op petrichor.
Daarvoor is het al te lang niet meer droog geweest.
In mijn ooghoeken evenmin.
Jankend en piepend, zoals ik dacht
dat alleen oude, zieke honden dat kunnen,
ben ik in een hoek gaan liggen,
wachtend tot ik op zou drogen.
© <auteur geanonimiseerd>, 2023