de zeilen staan bol
een zachte wind van zuid
geen wolken, alleen sterren
boven een kalme zee
een hand wrijft vol liefde
het hout van haar, die
hem niet toebehoort,
nog niet toebehoort,
maar ooit, ooit…
beide zeilen ze een leven lang
over zee en oceaan
soms samen, vaker apart
soms geluk , soms
jaren van heimwee
in het zicht van de haven
komen ze samen,
bijven ze samen,
Jacob en de Johanna Maria
© Henderkien, 2024