Het is een zonnige zaterdagmorgen,
het is zo stil en licht in onze straat.
Mijn liefste ligt zeer slapend zonder zorgen.
Een enkele fietser reeds op pad.
Auto's staan nog opgeborgen
in hun garages, staan paraat
in straten elders in de stad.
Ik ben nog niet te laat
om opgelucht te kunnen ademhalen;
er is geen tijd meer van beraad
hoe deze kans te laten uitbetalen. -
Ik aarzel niet en ga vlug wandelen,
wil mijn zorgen af gaan handelen,
wil nieuwe wegen gaan bewandelen.
Ik heb het wel gehad.
Ik zie een oude sater met een kater.
Een vroege poes of meen ik late?
Ik wijk en zie de zon tussen de takken,
vogels fluiten naar de sterveling.
Ik koop ook versgebakken
brood en proef een heerlijk koekje.
Ik voel een lichte duizeling.
Ik groet een andere stedeling.
Geluk zit lumineus in een klein hoekje.