’s nachts is het gebeurd:
ze hebben zich
geluidloos
neergelaten
behoedzaam buitelend
zich als acrobaten
in elkaar gehaakt.
nu ligt het daar
een blind tafereel
bedekkend naakt
de horizon een scheur
in de eierschaal.
de baby slaapt
ontwaakt
gaapt
zet hier de onnozele
lieflijkheid voort;
bedwelmde wereld
voorzichtige voet
ongesproken woord
en een tijd in stilstand
gevangen kind en sneeuw
zijn zelfvervullend verlangen
omvatten een oneindig nu
versmelten in je hand
© Sophie Reijman, 2020