je krijst mijn haren vol, striemt mijn trommelvlies,
schreeuwt hoe sterk wij vrouwen zijn. meeuwen
en vossen regeren de wereld. wij kunnen alles
dragen: kinderen, verdriet en een job.
alleen hyena’s en mannen huilen
wij zijn geen vreemde Griekse dieren, door
koene ridders beschermd. wij zijn leeuwin,
dienen de koning, schrijven onze wetten zelf.
alleen zwarte eendjes en mannen pruilen.
wij drogen elkaars verborgen tranen, dragen elkaars
bezwaarde hoofd. jouw manen, mijn houvast. gevallen
oogleden verbergen je trots. achter rode lippen en mascara vraag ik me af: zal ik breken ? blijf jij dan mijn schouder ?
wij schuilen, ver van mannen,
lijmen naadloos barsten in ons harnas.
© Luc C. Martens, 2018