Daar staat ze na al die jaren, omringd door warmte en licht
Ik zie nog net haar vertrouwde gezicht
Zij kijkt me aan en zegt
‘’Kom maar, het is tijd om te gaan. Je leven op aarde is voldaan”
Ze pakt mijn hand en ik voel mij een kind
Die na een leven met gemis
Eindelijk haar moeder terug vindt
“Mam” zeg ik, “je weet niet hoe erg ik je heb gemist”
“Ik jou ook lieverd”, zegt zij, terwijl ze zachtjes mijn tranen wist
“Wij blijven nu samen tot in de oneindigheid en passen op onze geliefdes vanaf deze zijde. We sturen ze kracht en liefde, nu van ons beide”
Mama geeft een glimlach en ik begrijp dat ik nu echt met haar mee moet gaan om mijn nieuwe ‘leven’ te begroeten
Ineens niet meer bang voor dit moment, want mama stond te wachten om mij na de dood
Hier weer te ontmoeten
© Samantha Matthijsen-van Schooten, Rijmkadootje, 2022