De wind blaast koppen op het water
Zoals de storm in m’n eigen kop
Mijn gedachten stromen over
Zoals de uiterwaarden bij hoog water
Je vloeit van me weg
Als water door m’n vingers
Ik verdrink in een draaikolk aan herinneringen
Waren we ooit een vreedzaam kabbelend beekje
Lijken we nu te zijn verdampt
En het vuur blijft ongeblust
M’n gevoelens razen met een kracht die geen dijk kan stoppen
De woordenwaterval wil uit m’n mond stromen om je bij me te houden
Maar mijn tong voelt gortdroog
En snakt naar water
Zoals ik naar jou snak
© <auteur geanonimiseerd>, 2023