U bent hier

Ware aardverschuiving

Parelwitte tanden bijten in het zand
hemelsblauwe ogen kijken me onheilspellend aan
het gras lijkt steeds groener aan de overkant
in het licht van de wassende maan
water bij de wijn, rozengeur en maneschijn
euforie wordt melancholie
hard labeur en schone schijn

Dirigent van het orkest van mijn leven
een symfonie van bedreigd geluk
in het holst van de nacht lig ik te beven
in elke hoek schuilt het ongeluk
neerslachtig terneergeslagen, gezwicht
onleesbare partituur
een paukenslag in het gezicht

Overschaduwd door een korte lont
ik kan niet meer ontsnappen
impulsief explosief verwond
we moeten uit een ander kruitvaatje tappen
thee en thee, jasmijn en munt
tikkende tijdbom
ondermijnd geluk, op mij gemunt

De storm briest in mijn nek
wanhopig probeer ik te schuilen
in de duistere schaduw van de blauwe plek
zit ik eenzaam te huilen
geweldig gewelddadig, beschonken
klein meisje overmand
het jammerende kalf is verdronken

De aarde is aan het trillen
een pijnlijke naschok davert door mijn lijf
in een hoekje zit ik bang te rillen
ik ben een naïef, stom wijf
Richter’s schaal in scherven, epicentrum in mijn hart
onverschrokken geschokt
liefde is gestorven, alles wordt zwart

© H.D. Sandra, 2019