Jonge gezichten door vreugde benomen
Rennen richting auto’s met ruggen gebogen
Vol spanning wachtend
Om niet gezien te worden
Gezichten waaruit elk kind is ontnomen
Rennen richting wrakken met ruggen gebogen
Vol angst en biddend
Om niet geraakt te worden
Op de hoek van de straat
Verblind door vreemd zonlicht
Het suizen van golven
Overstemt de geluiden
Van ontluikende lente
In het centrum van de stad
Klinkende glazen en
Schrapende messen en
Vliegende scherven
Van borden of erger
Onder tafels gedoken
Zal ik nooit worden gevonden
Ik blijf hier stil zitten
Tot iedereen naar buiten komt
© Thibaut Coenegracht, 2022