U bent hier

Verboden veldje

Gracieus kwam vandaag
dat heideveldje,
hier een eind vandaan
maar nooit ver weg,
op mij af.
Raakte mij,
door haar schoonheid.
Nog meer,
door wat rondom haar
opbloeide.
Ze vulde, verwarmde.
Maakte blij en glanzend.
Nu nam ze ruimte
Anders zou ik dwalen
op en in dat veldje.
Uren, dagen
een leven.
De heide voelen,
proeven, ruiken.
Samen leren,
dat elke maand
zijn charmes heeft.
Lachende lente,
huilende herfst.
Ga heideveldje,
bloei als nooit tevoren.
Vind je heuvel,
die je laat kleuren.
Koester je leegtes,
vul ze niet allemaal.
Werp je zeven zonen,
als een krans om je heen.
Word het natuurwonder
dat je bent.
Al zal ik je niet betreden,
en zul jij niet kijken
ik zal je zien.

© arjanvanessen, 2017