Jij, verboden liefde,
jij woont hier in mijn hart.
Je knaagt aan mijn ziel,
en laat me niet met rust.
Je bent er in mijn dromen, je bent er in de dag.
In elk deel van mijn leven.
Als een trouwe metgezel die me weigert te verlaten.
O bezitter van mijn hart.
Je maakt me diep wanhopig.
Je maakt me zielsgelukkig.
Jij, verboden liefde,
waarom heb je mij bezocht?
Waarom intrek in mij genomen?
Je wist dat het niet kon, dat er geen plek voor je was!
Hoelang nog zal je me teisteren?
Hoelang nog mijn verstand verdoezelen?
O bezitter van mijn hart.
Je hebt me doen wanhopen zoals ik nog nooit gewanhoopt heb.
Je hebt me gevuld, zoals ik nog nooit gevuld ben.
Liefde, jij, verboden liefde,
ik vraag je me te verlaten,
zodat ik rust en vrede vind.
Opnieuw kan ademhalen.
Ik smeek je te blijven, want ik ben bang.
Bang dat als je me verlaat er enkel een gat zal overblijven.
Zo donker en zo groot.