Jij verdwijnt naar de vergetelheid,
van de dagelijkse warme prak.
Jij ontbindt in burgerlijke gehoorzaamheid,
waarin je zorgelijk veilig bent gekooid.
Jij lost op in normaliteit,
verscheurd door koffie met een koekje.
Jij vervliegt in middagdutterij,
essentieel voor waarlijk leven.
Jij verwijst naar dromenland,
elke nacht steek jij over.
Je tatoeëert mij in je ziel,
onverwijderbaarheid etsend.
Jij ontsnapt gestaag wekelijks,
omarmt mij onafgebroken.
jij liefkoost mij tot geluk,
met jouw tedere kussen.
jij onttriest mij met je warmte,
en laat mij dooien.
jij streelt mij tot droeveloos,
zet mijn smartgeheugen stil.
jij mint mij onophoudelijk,
samensmelten tot wij één.
jij onteenzaamd mij met jou.
Zonder jouw bescherming,
bezet woorden-loosheid mij.
Bevecht mijn leven,
met passende daden,
jij, mijn betrouwen.