De stoel staat stil
De man zit stil
Zijn witte haren net gekamd
Een blouse hoog opgeknoopt
Met familie om hem heen
Hij ademt wolkjes lucht
Hoort gepraat
Zegt niets
Hij weet niet waar het over gaat
Hij zit daar maar te zitten
Met soms wat eten voor zijn maag
Hij kauwt zonder wat te vinden
Van de kamer vol met vreemden
Glazige ogen kijken in het rond
Vallen dicht
Geluid komt uit zijn mond
Zijn brein heeft het begeven
Zijn hart houdt hem in leven
© Nelle Cramer, 2024