Diep in het Woud des Levens gelegen...
Verborgen in de duistere Vergetelheid,
Zijn zielige zielen wiens sporen zachtjes bewegen,
Door de wrede winden van de Tijd.
Zie... verduisterde Varens die met hun gekrulde bladeren,
Bekleedt in de inkt der Zielensmart,
De oevers beschilderen aan de vochtige aderen
Van het argeloze Hart.
Maar zodra het zwarte bloed de Bron
Kleurt en diens armen over de zuilen spreidt,
Drinken zij schielijk als de nachtelijke Horizon,
Die weemoedig over het Woud glijdt.
© Maria Callemein , 2021