Ochtendlicht tikte jou op de schouder, de sterren zwaaiden vaarwel.
Samen met dat licht, schittert jouw gouden hart.
Liefde groeit op alles, maar een andere bodem,
geeft ook andere bloemen.
Kille stilte verandert in warme kalmte.
Je ziet iets kleins groeien, is het onkruid,
of een mooie bloem? Puur zal hij vast zijn.
Hij zal mijn takken maken, niet afbreken.
Paarse kleine bloempjes, met gele accenten,
net zulke lieve bladeren, die alles aanraken.
Iemand die op zo’n manier is opgegroeid, kan liefhebben.
Toch moet ik je vragen, glanzend roosje, hoe hou jij van alles,
behalve jezelf, zeker dat jij zo mooi bent?
Kleine paarse bloempjes, willen te veel.
Zijn hebzucht, laat niks voor jou over.
Onkruid met kleine paarse bloempjes,
breken jouw takken niet af, maar maken jou zwak.
Verschillende kleuren, ze maken samen wit,
zacht glanst iets naar beneden, en maakt een duik.
Er kwam een vallende ster, want kleine stukjes glas,
schitteren meer volgens hem.
Mijn vraag nu aan jou is, gebroken roosje,
kon je echt niet zien dat hij onkruid was, en geen bloem?
Ben jij van goud, of slechts gelijmd met goud?