U bent hier

Tranen

Treurig. Tikken. Tranen.
Van trieste takken. Op het zeil.
Trommelen ten teken.
Dat onze woorden, onze daden.
Zelfs de bewoners van hemelse daken.
Raken.

Druipend. Drummen. Druppels.
Van dramatisch duister. Op het zeil.
Tranen worden buien.
Trekken wolkenogen leeg.
Onrustige onweersbuien ontrafelen.
Brommend roeren stormen malen rommelend.

Het weer gaat tekeer.
Het water raast in een waas van regen.
Tegen dunne wanden die zich met ijzeren tanden in de grond bijten.
Maar wij zitten goed.

Stormen verstoren dromen niet
Noch breken de ruige winden.
De fragiele vleugels. Van vlinders.
Voordat ze de kans krijgen die ooit uit te slaan.
Twee rupsen in een kunststoffen cocon.

Watervliegjes gonzen door de ruimte.
Bonzen tegen onze dunne huid.
Harten tikken in hetzelfde tempo.
Willen hier nooit meer uit.
Tik. Tik. Tik.
Jij ik. Jij ik. Jij ik.

© Tycho , 2017