U bent hier

Tijd

Als je tachtig bent met een lijf
dat krom en stijf
een ruggengraat herbergt
waaraan spaakbenen en ellepijpen
kletterend hangen,
heb je nog maar één verlangen
en dat is tijd.
Tijd om te kijken naar het dek van wolken
dat de zon verbergt.
Tijd om op hen te letten die de wereld bevolken
met hun strenge wetten
waarvan één
"de wet van de sterkste"
is de ergste.

Om dat te begrijpen
naast de zin en de onzin
van de tien geboden
die een mens beletten
gelukkig te zijn,
smeek ik de goden:
"Geef mij nog eens tachtig jaar!"

© Marijcke Cauwe, 2021