Elke voetstap resoneert zacht
langs de lijnen van ongelijke stoeptegels
als gestrekte lepels klingelen ze tegen elkaar.
Hoor in de voegen
een paardenbloem
geel haar veerkracht tonen.
Vang een spreeuw in je oorschelp
en verder niks. Verder niks.
Gedachtes kalmeren,
zoals ook de wind gaat liggen.
Om naar binnen te keren,
de tinteling van scherp stellen
en op te merken dat deze stilte weldadig is.
of
Het doodzwijgen boort zich tussen de ribben.
Een onbeantwoorde vraag snijdt een gat
voor elke mogelijke interpretatie.
Het ondraaglijke ongemak
van te lange pauze in gesprek.
Het niet uitspreken tegen onrecht.
of
Tijdens het slapen
een innerlijke melodie ontwaren,
een droom doet lucht noch trommelvlies trillen.
Als een bladknop die vanuit de schors de stam in bloeit
klinkt inwendig een perfect privé concert.
of
Stroomuitval tijdens een festival.
Een autorit na een ruzie en de reis duurt lang.
Als een bladknop rottend onder de schors
stokt een prop in de keel,
een gewond dier dat wacht tot hulp toeschiet.
of
In een kuil in de duinen,
de kalmte van een kapper bij het haren wassen.
De werkplek met een constante zoem,
die abrupt ophoudt,
inmiddels als tinnitus beschouwd
komt opgelucht het geluid toch niet van binnenuit.
Hoe het vacuüm klinkt wanneer een gezicht
zich in de ruimte van een oksel begraaft,
je elkaar begrijpt zonder te praten.
Een verlaten straat bedolven onder zonnestralen,
de dempende sneeuw rondom een berghut,
een roeiboot in het midden van een meer,
de nachttrein met een verlaten coupé,
alleen in een het café met ochtendkoffie.
Lucht scheppen op zandvlaktes
uitblazen in beukenbossen
vertragen in lavendelvelden
dan reflecteren, verbinden
voelen, de tijd verliezen
verliezen van pas of jaren geleden eren
van hen die vroeg
of niet voor zichzelf vielen.
of
De luwte waar een huis in ligt
nadat er iemand uit vertrokken is,
een lege kamer,
een leeg bed, een lege stoel achter liet.