Ik zou zo willen dat ik was
als een Rubik’s kubus
Niet verdacht, maar dat je ongeacht
altijd krijgt wat je verwacht.
Ik zou zo willen dat ik was,
zonder grove breuken maar slechts éen kleine kras,
die je wegpoetst met een beetje was.
Ik zou zo willen dat ik had,
een gecompliceerde maar hoopvolle logica,
zonder mijmerend mopperende mania.
Niet gevuld met stadia maar slechts,
vierkant gekleurde blokjes
draaiend om hun as.
En jij zou mij met éen hand oplossen.
Ik zou zo willen
dat ik zo was.
© Mattanja, 2021