U bent hier

Ronda

Eeuwig weg geslepen
over rode rotsen
slingerend omhoog

Duizenden offers
verzwaren
de verzengende hitte
in de hagelwitte arena
epicentrum
van de oude stad

Hoog boven op de rotsen
brengen zachte klanken
rust
in mijn bonkend hart

Verdrinkend
in jouw ogen
staar ik
over oneindig
Spaans land

Zie ik haciënda’s
met olijfbomen
en wapperende was

Kiezelwegen dragen
ontelbare jaren
sloffende voeten

Geliefden zoals wij
zaten kussend
onder sinaasappelbomen
op het plein

Mozaïekpatronen
en Moorse bogen
dragen
gebroken beloften

Duizenden kaarsen
zijn ontstoken
voor ooit en nooit

Daar
in de warme wind
waarin honderden krekels
hun kreten slaken

Besef ik
wederom
hoe tijdloos dierbaar jij mij bent

© DB, 2017