U bent hier

Rome

Iedere kilometer die ik liep, groeide
mijn liefde voor de eeuwige stad. Ik voelde
haar hart kloppen en haar bloed stromen. Dit
moet zijn wat me verteld is en misschien zelfs
meer: nog altijd is haar macht ongekend groot
en laat ze mensen bloeien zoals zij ooit deed.

Ze neemt mensen hun maskers af, al hoewel
dat eigenlijk niet klopt want niet Rome maar
Venetië is de stad van maskers. Zelf heeft ze
ook geen masker: haar gezicht is getekend door
rimpels waarin de jaren zich hebben opgeteld.

Want ze is oud: moe van haar macht sloot
ze 's nachts haar ogen en dan hoorde ik haar
zuchten. En aan mijn docenten heb ik gezien hoe
ze soms bloedt: hoe ze een beetje liefde geeft
aan diegenen die haar liefhebben.

Het zijn de onvolledige marmeren beelden,
het halfbewaarde Forum Romanum en de
barsten in de muren van het Colosseum.

En het is waar wat ik altijd gedacht
heb: men wordt mooier
naarmate men ouder wordt.

© Aimée Zoon, 2022