Mijn lot was
al bezegeld
door de zwammen
op mijn stam
toch had ik graag
nog wat meer
tijd gekregen
het is mij
niet gegund
want kijk
de stormachtige
noordenwind
kwam voorbij
en stootte de
kroon van
mijn hoofd
Een halve stam
is al wat nu rest
maar éen tak
geeft niet op
het prille lentegroen
ontluikt alsnog
en pas als
die bladeren
weer vallen
neem ik afscheid
voor altijd
en word ik
een thuis
voor al dat
nog wel leeft
en mijn dode
gastvrijheid
waardeert.
© <auteur geanonimiseerd>, 2024