Op de voorgrond
hoor ik het tikken
van de klok
Ik poets
Ik poets oude mensen
voor de kost
Ik boen
Ik boen het vuil weg
en zie geen schoonheid meer
Ik rijg
Ik rijg de veters van het keurslijf
van boven naar onder
En fluister:
We doen er toe
Van boven klinken
tikkende toetsenborden
Boven ruiken ze de radars
van de robots
van de toekomst
Een zorg
Dat wel
Ze zeggen dat eenzaamheid zwaarder weegt dan obesitas
En de klok tikt onachtzaam verder
© Rachel Bloemendaal , 2024