Niets blijft overeind staan, daar moet je aan wennen,
verlies is net als liefdesverdriet en verloren voetbalwedstrijden
een groeipijn, we leven in een porseleinen kaartenhuis
en we zijn nou eenmaal niet gemaakt voor de eeuwigheid,
hoe vaak we ook hopen dat de tijd aan ons voorbij kan lopen.
Op school vouwde iedereen opeens origamizwaantjes,
overal doken ze op, in vensterbanken en trappenhuizen,
honderden papierdieren die net zo broos waren als hun scheppers
en die uiteindelijk platgestampt in prullenbakken eindigden;
net als wij waren ze niet tot wegvliegen in staat.
© Friso Bijleveld, 2023