Ook op de markt is Sint nu echt vertrokken.
‘Oh holy Night’ schalt door de winkelstraat.
Mijn jas is klam, de neerslag ingetrokken.
De warme winkels lonken accuraat.
Als ik straks thuis ben en de boom weer aangaat,
de lichtjes branden vredig, maar geschrokken
zie ik het nieuws vol twisten en conflict. Men laat
een bloedend kind zien. Haat is niet vertrokken.
Laten wij zacht zijn voor elkander, mens.
Dat geldt ook voor onz’ eigen bloedverwanten.
Eendracht aan de kerstdis is mijn wens.
Al staan soldaten elders aan de grens,
wij kiezen vrede, alle varianten.
Want dat is ons verzet en maakt ons mens.