U bent hier

Ongetemd

Zij is een veld vol wilde bloemen
Dat heeft ze moeten leren
Omdat zij delen van zichzelf was verloren
Die ze zo enorm had gemist

Zij besloot te winnen en vond haar kracht
Had haar eigen ‘ik’ gevonden
Liet aangepast en keurig los
Werd haar ongetemde zelf

Speels, wild en oprecht
Iedereen vind wel wat van haar
Dat kan haar niet schelen
Want zij is gelukkig -en- echt

© Ingrid Kooij, 2020