U bent hier

Nestel je

Nestel je maar goed
in dat veilige, warme bed. Ja,
jij daar met je boek. Je
mag van mij. Neen,
sterker nog: je moet.

Vergeet de wereld buiten even en
de wereld binnen. Vergeet de zwaarte
en de duisternis. Ik ken de last die je
nu al veel te lang moet dragen.
Vertrouw me, ik herken (helaas
maar al te goed) hoe moe je bent
en moedeloos. Ik erken ten volle
het gewicht van je gemoed. En
toch zeg ik je nog: nestel je.

Wentel je in de troost die woorden
kunnen bieden. Minstens tot morgen
nog kan je het strijden staken. Leg je
schild vanavond dus maar neer en laat
die letters doen wat tekens soms ver-
mogen. Laat ze binnen, laat je helen
sublimeer dat wat je zelf ook voelt.

Vanavond mag je rusten, je mag
lachen, je mag wenen. Wat je hart
je ook maar ingeeft. Bevrijd jezelf
maar even. Echt, geloof me, ik
beloof je: het doet je goed.

Dus nestel je maar warm en stevig
onder je zachte deken, jij daar
met je boek. Al is het maar even,
laat die storm buiten en die in je eigen
ziel maar razen. Vanavond ben je veilig,
vanavond mag je rusten, mag je schuilen.

Je mag zweven, je mag huilen, herbeleven,
opgaan en genieten van het lezen. Echt,
ik kan het je niet genoeg herhalen,
vanavond mag je. Neen, sterker
nog: je moet.

© Tom Horemans, 2017