In de spiegel kijkend
Er alles aan doen hem niet te zien
Zijn gezicht ontwijkend
Ik heb meer van hem dan ik verdien
De afwezige ogen die meer hebben gezien
Dan iedereen denkt
Zou hij denken dat ik het vergeten ben misschien
Hoe vaak hij mij ook heeft gekrenkt
De bolle kop
Met papperig gezicht
Je woorden kenden geen stop
Hoe triest ook over jou dit gedicht
Je doet mij nog steeds wat
Nee, niet in positieve zin
Ik zou willen dat ik je vergat
Misschien dat ik dan eindelijk eens win.
© Lola van der Draai, 2020