U bent hier

Moederloos

De stilte,
van de aarde bedekt met sneeuw.
Moederloos,
te stil.

Één paar voetstappen
gaan nergens naar toe.
Zonder liefdevolle armen,
nergens ben ik moe.

De aarde heeft haar schoot verborgen.
Verzonken, ben ik.
Innerlijk verstild,
wacht ik onbewust op jou,
een nieuwe morgen.

© Corlien, 2017