De droogte
Onheilspellend
Gebarsten
Grond
Gebarsten
Huiden
Geen druppel
Om te drinken
Onze tong
Als een kurkdroge
Woestijn
We kruipen
Voort
Terwijl de wonden
In onze knieën
Verder open
Splijten
De takken
Breken
In onze ruwe handen
Als uitgedroogd
Onder de hitte van
De zon
Onhoudbaar geworden
Wij zijn op
Weg naar het
Einde
Het einde van onze
Moeder aarde
Verstikkende
Warmte maakt ons
Kapot
We zoeken
De verkoeling
Van water
Een druppel
Om te drinken
Naar regen
Voor onze moeder
Maar ze is klaar
Ze kan niet meer
En wij zijn verloren
Net als haar.