Mijn kelpie

Een zwarte vacht.
Een zachte neus die vriendelijk tegen me aanduwt.
Vier hoeven die ritmisch lopen op de stenen.
Een zwarte vacht.
En twee grote zwarte ronde kijkers, die me trouw aankijken.
Samen rijden in de bossen, een nachtmerrie.
Een zwarte vacht.
Bezweet van de stress of misschien wel de angst.
Een zwart hoofd kijkt me zeker aan, die vreemde dingen die ik zojuist neer heb gelegd doen je niks, ik zie zekerheid.
Een zwarte vacht.
Vier hoeven die ritmisch kletteren op het fietspad en ik probeer te ontspannen en rustig te blijven ademen.
Een zwart hoofd met haar oortjes vrolijk naar voren, een grote zachte neus die in mijn zakken zit, opzoek naar iets te eten.
Een zwarte vacht, onder de modder en de stof.
Ik ga met verschillende borstels over je vacht, je geniet.
Een zwarte vacht.
Vier hoeven die ritmisch kletteren op de bosgrond.
Ik hoor je hinniken of briesen, terwijl je met grote ogen panisch om je heen loopt te kijken.
Aan mijn steun alleen heb je niet genoeg.
Een natte zwarte vacht.
En ik natte kleren, van het zwemmen, jij vrolijk met je oortjes naar voren.
En ik denk bij mezelf, je bent mijn eigenwijze kelpie.