mijn hart bloed
mijn hoofd rent
gewend geraakt
aan wat ik niet wil
onverschillig fingeer ik je naam
thuis lijkt hier ver vandaan
een weg in gegaan zonder te weten
vergeten hoe en waar een route terug
mijn rug vochtig
mijn ogen droog
mijn tranen hoog
mijn lippen stijf
mijn lijf opgevouwen
in het patroon wat ik ken
wie ik ben weet ik even niet meer
alweer niet
mijn denken boos
de verwaarlozing die me aankijkt
in de spiegel
ik lach niet
ik wacht op wat niet bestaat
ik haat alles
mijn zijn in de knoop
de pijn op de koop toe genomen
en ik laat de demonen maar even hun gang gaan
voor ik ze bang maak
een weg in gegaan zonder te weten
vergeten hoe en waar een route terug
mijn rug vochtig
mijn ogen droog
mijn tranen hoog
mijn lippen stijf
mijn lijf opgevouwen
in het patroon wat ik ken
mijn hart bloed
mijn hoofd rent
gewend geraakt
aan wat ik niet wil
onverschillig fingeer ik je naam
thuis lijkt hier ver vandaan