Mag het gewoon weer eens een keer rijmen?
Dat is wel zo prettig man!
Soms lees ik ze wel tien keer
en snap er nog geen reet van.
Melkwit vleugelgeklapper, wat?
Chromen in stroef zand, hu?
Mijn borstjesdal: wat is dat?
Niet zo moeilijk doen, meneer,
gewoon een beetje rijmelarijen
zoals de gedichtjes van weleer.
Niet zo ingewikkeld mevrouw,
gewoon gewoon is gek genoeg,
dan schudt je ze zo uit je mouw.
Ik heb’r nog een paar in mijn laatje:
Sint heeft heel lang lopen denken
van die kunst met een klein kaatje,
wat hij jou dit jaar zou schenken.
Dan weet je waar het over gaat mens
en hoef je geen uren na te denken.
© Luna, 2019