U bent hier

Maaitijd

dit weidegroen wist te reiken
tot twee kontjes hoog

bood een horizon dichtbij
voor een reekalf met de oren plat
wachtend op wat later

zag in verstopte nesten
eierschalen tot leven barsten
en bleef daarover zwijgen

een maaier wordt uitgezet
dit is waar de herinnering begint
bij bloedend gras

dat ruikt naar volle zomerdagen
waarin het ruisen van het groene
filigraan nog niet ontbrak

aan beginnen zit een eind
al is nooit precies duidelijk waar

anders dan bij eindigen
dat vaak exact is aan te wijzen
in het punt van afgesneden zijn

wat deze weide wist en had
kan alleen nog maar vergeten

gras is nu alleen nog gras

© Sabrina van Raat, 2019