De stad van toen is weg
Nog wel haar schaduw in een oud gebouw
en in de luwte van de bomen
Goed dat je toch niet bent gekomen
want
de toegang tot de stad van toen
gaat moeizaam zonder dromen
Toch kijk en loop je nu met mij
en stuur je teksten die me zeggen
we zien elkaar weer terug
Je bent weer bij me in verhalen
over heksen met een holle rug
en kleine toverkonijnen
En in de foto van ons samen aan het water
Je bent er weer
En eindelijk begrijp ik nu
waarom verdwijnen
en verlaten
anders zijn
© Inge M, 2021