Mijn leven is leeg.
Elke keer weer een ander die mijn lust niet laaft.
Geen drank die mijn dorst lest.
Vergeten hoe het zou zijn om gelukkig te wezen.
Emotieloos, doelloos, hopeloos.
Er is niets wat mij begeert.
Starend in de lege ruimte van mijn wanhoop.
Zelfvertrouwen gekleineerd door angst.
Langzaam gaat de zon onder.
Weer een kansloze dag, die mijn dag dichterbij vergetelheid brengt.
Vervreemd van een voldaan gevoel.
Het gevoel was slechtst iedereen kent.
Waar sta ik, wachtend op geen wat mijn aandacht trekt.
Leeg, en niets meer.
© Bram Eijgenhuijsen, 2016