|
Ooit kregen wij kiwi
Gepaard met smaken van
Lichte opwinding en zachte
Ontsteltenis, toen de kiwi
Vanbinnen rot bleek,
‘En of ik daarom een stukje
Weg moest snijden’
Riep ik naar mijn moeder
Ze zij ‘ja’, en dus snijd ik,
En terwijl ik snijd
Doet het huidje
denken aan een egel die kaalgeschoren is
Zo zácht
is de kiwi van binnen,
ik neem nog een hapje
en nog één. Het ruikt
naar pepernoten
en oude schuur
gevuld met hooi.
||
Als ik jarig was,
dan zou ik
Van een nieuwe kiwi
Een actiefiguur maken
En deze uitdelen als
Traktatie. Alleen ben ik
Niet jarig, maar sta ik
Bij de begrafenis van mijzelf
Met een kiwi,
Die inmiddels leeg is
© Steven Hillen, 2023