U bent hier

Keer op keer

Als de laatste druppels zijn gevallen
De wolf vermoeid zijn hol bereikt
Het bos tot bedaren is gekomen
En zelfs de laatste merel zwijgt

Als de laatste woorden zijn gesproken
Het verhaal van verhaal ontdaan
En wij naakt en breekbaar
Hier tegenover elkaar staan

Dan ontvalt de droom zijn vorm
Verliest de greep zijn kracht
En ademen we prille leegte
Waarin onze blik verzacht

Door glanzende ogen
Opent zich een poort
Landschap van de ziel
Landschap zonder woord

Waar stilte koestert en omarmt
Onthult het diepste goud
Keer op keer op keer
Ontmoet ik zo mijzelf in jou

© Vera Reitsema, 2019