Als jij de winter opdoekt. De kou op afstand houdt
Leer jij me weer saamhorigheid. Het verschil in goed en beetje fout
Je geeft me les in het zielsgeluk. En hoe dat voelt als alles klopt
Geen verschil, iedereen gelijk en hoe dat niet na rivieren stopt
Verontwaardiging en goed fatsoen zijn voor even het zwijgen opgelegd
Voor een kwartet aan dagen doe jij aan alle liefde recht
Want liefde leerde je me. In kapitalen, met afstand mag jij haar claimen
Ook al doe je dat in zoet en zuur. En mag ik haar op en met de zilte korrel nemen
Jij begrijpt mijn tranen op de laatste dag, het moment van bezinnen
Alles is anders in de collectieve roes, want zelfs de katers spinnen