U bent hier

Jou angsten maakte mij zo klein

De angst voor eenzaamheid
De angst die je in je hoofd vermijdt
Je wilt het niet aanraken want dat doet pijn
Dus je ging opzoek naar wat anders dat maakte jou angsten klein

Je sloot mij op achter een muur van steen
En je was bij me maar als ik weg was ging je heen
Je liet mij achter en zocht naar meer
Maar telkens als je weg liep verloor je een stukje van jou eer

Gelovend in je eigen leugens liep je de tijd door
En het vasthouden wat je had zorgde voor komfoor

Je zocht naar jezelf in een andere ziel
Iets waar mee je jezelf kon vergelijken dat voelde stabiel
Je hoefde je bij haar niet te bewijzen want zei was net zoals jij
Zei was voor jou het dichtstbij

Je ging geloven in het gevoel voor houden van haar
Je sloot dat van mij op want ik was niet in levende lijven daar
Je zocht iets wat je elke dag kon zien
Want de angst dat je ooit een dag alleen zou zijn dacht je op die manier te voorzien

Telkens als ik tegenover jou stond kroop je terug naar binnen
En gaf ik je de waren liefde die je kon beminnen
Je hield van mij dat heb je altijd gedaan
Maar in de waan van je eigen ego liet je dat gevoel gaan

Ik gaf meer maar het was nooit genoeg
Want het geen dat overheersten was de angst die je bij je droeg

© Elke Lale, 2019